İtalya’da Soglie dergisinde yayımlanan

‘Yoktur Belki Ahmet Ada Diye Birisi’nin

İtalyanca çevirisi : Çeviri :Roza Galli Pellegrini.

Poesia Turca

FORSE NON ESESTE UNO CHE SI CHIAMA AHMET ADA

Desiderio, un dialogo tra fiore e fiore

Albero, l’ocra del bosco amico

Amore, entrate la porta delle frasi della mia poesia

Casa, preoccupazione dove cammina il sole

Stanze l’una dentro l’altra poi

Un balcone, da cui osservo il mondo, in luna piena

Da cui sogno i mari, l’infinito

Sotto il sole che dardeggia

E c’e anche il seguito, ogni stagione

E diventata il prolungamento delle mie mani

Una goccia d’acqua che vola

Oh, ragazzi! Oggi sono pieno di gioia di vivere

Non so cosa ne sara domani

So che io esisto per qualcun altro

Forse non esiste uno che si chiama Ahmet Ada

E sempre l’altro l’oriente dell’oriente

Oh, si, questo vuoto occupato dall’albero di fichi

Ecco questo sono io, percio

Sono una convocazione d’amore al mondo

Forse non esiste uno che si chiama Ahmet Ada

Force che fugge e vola via

La sua malinconia

                                            Traduzione di Rosa Galli Pellegrini

YOKTUR BELKİ AHMET ADA DİYE BİRİSİ

Heves, bir çiçeğin bir çiçekle konuştuğu

Ağaç, dost ormanın yavruağzı

Sevda, giriniz şiirimin cümle kapısı

Ev, içine güneş yürüyen kaygı

İç içe geçmiş odalar sonra

Bir balkon, dünyayı seyrettiğim, dolunayda

Uzak denizleri düşlediğim, sonsuzu,

Işıltılar saçan güneşin altında

Sonrası da var, ellerimin uzantısı

Olmuş her mevsim uçan bir damla su

Ah, çocuklar, yaşama hevesiyle doluyum bugün

Yarın ne olur bilmiyorum

Öteki için varolduğumu biliyorum

Yoktur belki Ahmet Ada diye birisi

Hep ötekidir doğunun da doğusu

Ah, evet, şu incir ağacının doldurduğu boşluk

İşte oyum ben, bu yüzden

Bir sevda çağrısıyım dünyaya

Yoktur belki Ahmet Ada diye birisi

Kim bilir uçar gider acısı

AHMET ADA