23 Şubat 2012 Perşembe



İtalya’da Soglie dergisinde yayımlanan
‘Yoktur Belki Ahmet Ada Diye Birisi’nin
İtalyanca çevirisi : Çeviri :Roza Galli Pellegrini.
Poesia Turca

FORSE NON ESESTE UNO CHE SI CHIAMA AHMET ADA

Desiderio, un dialogo tra fiore e fiore
Albero, l’ocra del bosco amico
Amore, entrate la porta delle frasi della mia poesia
Casa, preoccupazione dove cammina il sole
Stanze l’una dentro l’altra poi
Un balcone, da cui osservo il mondo, in luna piena
Da cui sogno i mari, l’infinito
Sotto il sole che dardeggia
E c’e anche il seguito, ogni stagione
E diventata il prolungamento delle mie mani
Una goccia d’acqua che vola

Oh, ragazzi! Oggi sono pieno di gioia di vivere
Non so cosa ne sara domani
So che io esisto per qualcun altro
Forse non esiste uno che si chiama Ahmet Ada
E sempre l’altro l’oriente dell’oriente

Oh, si, questo vuoto occupato dall’albero di fichi
Ecco questo sono io, percio
Sono una convocazione d’amore al mondo

Forse non esiste uno che si chiama Ahmet Ada
Force che fugge e vola via
La sua malinconia

                                            Traduzione di Rosa Galli Pellegrini




YOKTUR BELKİ AHMET ADA DİYE BİRİSİ


Heves, bir çiçeğin bir çiçekle konuştuğu
Ağaç, dost ormanın yavruağzı
Sevda, giriniz şiirimin cümle kapısı
Ev, içine güneş yürüyen kaygı
İç içe geçmiş odalar sonra
Bir balkon, dünyayı seyrettiğim, dolunayda
Uzak denizleri düşlediğim, sonsuzu,
Işıltılar saçan güneşin altında
Sonrası da var, ellerimin uzantısı
Olmuş her mevsim uçan bir damla su

Ah, çocuklar, yaşama hevesiyle doluyum bugün
Yarın ne olur bilmiyorum
Öteki için varolduğumu biliyorum
Yoktur belki Ahmet Ada diye birisi
Hep ötekidir doğunun da doğusu

Ah, evet, şu incir ağacının doldurduğu boşluk
İşte oyum ben, bu yüzden
Bir sevda çağrısıyım dünyaya

Yoktur belki Ahmet Ada diye birisi
Kim bilir uçar gider acısı


AHMET ADA